منظومه های "نوحیه" و "عمرانیان"

 "مرغ دریا" را بشنوید   می زند چرخ،  گرد کشتی ها مرغ دریا، به بال های بلند رهسپار ست هر کجا که روند گرچه گرداب ها ، هراس آرند.     گاه گیرند مرغ دریا را (بال هایش بلند و پارو وار) پادشاه سپهر ، شرم آگین می خزد، می خورد تلو، هربار     -: " وه چه ناکاردان و بی حال ست، دلقک آساست جوجه اردک زشت!" آن یکی می زند چپق به نوکش وان یکی لنگ می دود از پشت.       "شاعر" آن آسمان نورد را مانَد که به توفان و تیر می خندد بال های بلند ؛ پابندش در هیاهو ، به دور ؛ اندیشد...   مهدی فر زه (میم. مژده رسان)   منظومه های "نوحیه" و "عمرانیان"...

  بشارتی ندهندم به خواب و بیداری نه پادشا ؛ نه وزیرش ؛ نه هیچ هشیاری به خوان هشتم و چاهش ؛ چنان فرو ماندم که نیست رستمی و بیژنی ... به این گرفتاری.   مهدی فر زه (میم . مژده رسان )   منظومه های "نوحیه" و "عمرانیان"...